Laatste update: 11-05-2025
 
Roepnaam : Joy
Stamboomnaam : Hyacynthia from Castle of Beauties
Geboren : 5 januari 2000
Overleden : 25 april 2014
Geboorteplaats : Schimmert
Eigenschappen :
Einzelgänger
Heel eigenwijs
Ondeugend
Fotogeniek
Soms een kroelkip
Af en toe onberekenbaar
Panisch voor vliegen, muggen e.d.
Houd niet van natte voeten
 
Filmpje: Joy's favoriete bezigheid
Herinneringsfilmpje Joy 1
Herinneringsfilmpje Joy 2
Joy is ons allereerste hondje en bij ons gekomen toen ze al bijna 12 weken oud was. Achteraf gezien hebben we zeker een aantal weken gemist, die erg belangrijk zijn voor de verhouding tussen baasjes en hond en ook voor de ontwikkeling van haar zelf.
Tel daarbij dan op, dat ze bij de fokker gedurende die hele periode weinig geleerd had en geen goede socialisatie kreeg.
Zo was ze met 12 weken verre van zindelijk (en dit zou duren tot half mei). Een halsbandje was ze totaal niet gewend en buiten aan een riempje meelopen al helemaal niet. Het was snel duidelijk, dat ze nooit verder was geweest dan hun eigen terrein.
Ook merkten we, dat ze niet echt gewend was met soortgenoten te spelen, ze ging liever haar eigen gang.
Verder kwamen we er al snel achter na vragen te hebben over haar gezondheid, dat ze op geen enkele manier meer bereikbaar waren.
Oftewel verantwoordelijkheidsgevoel en liefde voor je gefokte hondjes tot aan de voordeur!
Onze conclusie is, dat ze zich er heel erg gemakkelijk vanaf hebben gemaakt en dat we er nooit weer een pup van zouden willen hebben!! Door de jaren heen hebben we ook genoeg negatieve verhalen over ze vernomen.
Toen we jaren later op zoek gingen naar een tweede Westiepup en in contact kwamen met Lydia Maasland (Dazzling Dominiques), kwamen we tot de ontdekking hoe het dus ook kan/hoort.
Echt een verschil van dag en nacht en een wijze les!

Op 5 januari 2000 is Joy geboren. Helaas weten we weinig tot niets van haar eerste 12 weken en hebben we ook maar één foto uit deze periode.


Maandag 27 maart 2000 hebben we Joy opgehaald en begon ons geweldige, onvergetelijke avontuur.

Uiteraard hebben we wel heel veel foto's van haar vanaf het moment dat ze bij ons kwam, maar dat zijn nog gewone afgedrukte foto's. Na de komst van Noa (in 2004) hebben we een digitale camera aangeschaft ... vandaar dat de foto's van Joy pas goed beginnen vanaf 2004. Later hebben we nog wel een aantal afgedrukte foto's gescand en alsnog aan haar verhaal toegevoegd. Natuurlijk is de kwaliteit van deze foto's niet geweldig, maar beter iets dan niets.

Jammer genoeg was ze geen gezond hondje, ze heeft heel wat gezondheidsproblemen en pech gehad in haar leven en heel wat ritjes gemaakt naar de dierenarts.
In de beginjaren lang getobt met verstopte traanbuisjes. Ook had ze gedurende haar leven regelmatig last van maag- en darmproblemen, waar we veel oplossingen voor gezocht hebben. Helaas nooit helemaal opgelost gekregen, maar uiteindelijk wel met meer verbetering.
Op 19 januari 2001 is ze ook nog gesteriliseerd.
Desondanks hadden we haar voor geen goud willen missen ... ze was echt een bijzonder dametje!

René heeft met Joy drie cursussen gevolgd bij hondenschool Flakkee (bij de manege net buiten Stad a/h Haringvliet). Daar was ze al snel bekend als het hondje, die behoorlijk eigenwijs was en heel vaak een andere kant op ging dan gewenst.


In september 2000 gingen we voor het eerst met z'n drieën op vakantie naar bungalowpark de Horrebieter in Hoogersmilde (Drenthe).
Het bungalowpark ligt aan de rand van het op één na grootste Nationaal Park van Nederland, het Drents-Friese Wold en we hebben er heerlijke boswandelingen gemaakt.

Op 10 oktober 2000 ging Joy voor haar trimbeurt voor het eerst naar Wilma van Trimsalon Does in Strijensas (Hoeksche Waard/Zuid-Holland). Haar eerste trimbeurt kreeg ze nog bij de fokker, maar dat was sowieso veel te ver weg. We zijn bij Wilma gebleven (en zeker naar tevredenheid) tot Noa kwam, daarna overgestapt naar Lydia van Hondentrimsalon Klein Duimpje. Zo bleef Noa fijn "thuis komen" bij Lydia en werden ze ook in het juiste Westiemodel getrimd, omdat ze hierin gespecialiseerd is.

Tijdens de jaarwisseling van 2000/2001 zijn we nog een weekje naar bungalowpark It Wiid in Eernewoude (Friesland) geweest.
Een mooi park in het Friese middenmerengebied en gelegen aan het prachtige waterrijke natuurgebied De Alde Feanen. Dit gebied vol veenplassen, rietlanden en moerasbossen is ideaal om lekker te wandelen en te verkennen per boot. Wij hebben er heerlijk gewandeld met Joy.
Op de dag, dat Joy 1 jaar werd, waren we weer thuis.

Maandag 25 juni 2001 met Joy naar De specialistenkliniek in Oisterwijk geweest, waar de specialist oogheelkunde Ab Heijn ontdekte, dat ze een graszaadje in haar traanbuisje had zitten. De boosdoener, waar ze al zo lang last van had en waar twee verschillende dierenartsen helaas niet achter waren gekomen in heel die periode van onderzoeken, doorspoelen, oogzalfjes, oogdruppels enz. Gelukkig had de nieuwe dierenarts in Oud-Beijerland, die we hiervoor bezocht hadden ons hier wel mee doorgestuurd. Helaas was het probleem hierna nog niet helemaal opgelost en zouden in de maanden er na nog een aantal momenten volgen van doorspoelen en het blijven geven van oogdruppels. Op het laatst werd er ook nog een kweek gemaakt, zodat er gerichter druppels gegeven konden worden. Eind januari zagen haar oogjes er na weer een controle eindelijk goed uit! Toch zou ze er nog heel wat jaren af en toe last van blijven houden.

Eind augustus 2001 nog een weekendje naar hotel Zonneheuvel in Beek geweest. Helaas geen langere wandelingen kunnen maken in deze mooie omgeving, want het was ontzettend warm (rond 30 Graden).
Ook had ze al vrij snel een paar "stempels" in haar paspoort staan. Ze ging lekker met ons mee op vakantie de grens over en deed dat heel goed.
September 2001 zijn we naar Ried im Oberinntal (Tirol) in Oostenrijk geweest en in 2002 naar Bühlertal (Baden-Württemberg/Zwarte Woud) in Duitsland. Ze vond alles geweldig en we hebben heerlijk met z'n drietjes gewandeld in de bergen.

Vanaf begin 2002 tot eind 2005 (tot onze verhuizing naar het Oosten) heeft ze veel plezier gehad met haar vriendje Bas en vriendinnetje Whisper (beiden ook Westies) en later ook met Noa erbij. Ze gingen goed met z'n vieren en regelmatig waren er over en weer logeerpartijen. Meestal kwam Bas alleen bij ons logeren, omdat Whisper al een ander vast adresje had. Of het nu voor een dagje (of langer) was, bij onverwachtse momenten of vakanties, het was fijn om te weten, dat we bij elkaar terecht konden als dit nodig was en dat er van beide kanten super goed voor onze hondjes werd gezorgd!


Jaarwisseling 2002/2003

Vanaf deze jaarwisseling begon Joy's angst voor vuurwerk en de bijbehorende knallen. Met de jaren werd ze steeds banger en zat ze op het laatst dagen voor en met de jaarwisseling zelf hele dagen in haar bench te trillen, ging slechter eten of niet en wilde niet meer mee naar buiten. Elke dag gingen we dan met onze dames twee keer naar de Grevelingen of een andere plek buiten ons dorp. Thuis wilde ze dan niet meer mee ... alleen heel snel een plasje in de achtertuin, maar dan moesten we ook wel mee naar buiten lopen. In de jaren erna veel dingen geprobeerd, maar het bleef altijd moeilijk voor haar rond de jaarwisseling.
Vandaar dat we later altijd een aantal dagen weg gingen om buitenaf in een vakantiehuisje of B&B ver weg van al het vuurwerk te zijn.

Februari 2003

Tijdens onze (bijna) vaste zondagmiddagwandeling op de Grevelingen kwamen we vriendje Beatle tegen, die vlakbij ons woonde. Heerlijk samen gerend en gespeeld.


1 maart 2003

Met Joy meegedaan aan de AVRO's Nationale Bazentest in Dierenpark Amersfoort. In februari waren er al twee voorrondes geweest bij onze hondenschool en was Joy als beste "groene" hond uit de bus gekomen. Kort daarna kregen we bericht met de uitnodiging voor de halve finale in Dierenpark Amersfoort. Ze deed het heel goed, maar was niet door naar de finale. Het was in ieder geval een leerzame ervaring en leuke dag.

6 maart 2003

's Middags hadden we een afspraak met schilder Ruud van Unen voor het maken van een portret van Joy in pastelkrijt.
We kwamen hem tegen in Dierenpark Amersfoort toen we daar met Joy waren voor de Nationale Bazentest.
Hij maakt prachtige levensechte portretten van huisdieren en bleek ook nog eens vlakbij ons te wonen.
Hij heeft zelf de juiste foto's van Joy gemaakt en ging daarna aan de slag voor ons.
Op 11 juni mochten we haar prachtige portret ophalen.


Sprakeloos waren we toen we haar schilderij voor het eerst zagen ... zooo levensecht!
Haar sprekende oogjes, haar haren precies zoals ze altijd stonden en haar schuine bijna lachende snuitje.
Tot op de dag van vandaag heeeel blij mee en ze heeft altijd een prominent plekje in ons huis gehad.

Meer informatie over en foto's van Ruud's werk zijn te vinden op: www.dierenportretten.nl

April 2003

Op tweede Paasdag heerlijk gewandeld met familie op het eiland Tiengemeten (Z-H).
Aan het einde van de wandeling werd Joy toch wel een beetje moe en mocht ze een stukje in de buggy van ons jongste neefje zitten.


Mei 2003

Op bezoek bij vriendje Bas en samen poseren in de serre.


Juni 2003

Op tweede Pinksterdag begon Joy met spugen en bleef dit ook doen. 's Avonds laat nog met haar naar de dierenarts geweest ... na twee injecties, tabletten en ander voer weer naar huis. De dagen erna nog twee keer bij de dierenarts geweest ... ze kon toen niets meer eten en drinken, want het kwam er gelijk weer uit, zowel van voren als van achteren. Ze kon geen rust vinden en liep piepend rond, dan weer naar buiten en weer naar binnen. We sliepen toen ook om beurten beneden op een matras, zodat ze snel naar buiten kon indien nodig. Bloedonderzoek gedaan, foto's gemaakt enz., maar ze kwamen er niet achter wat er nu precies speelde. Drie dagen na ons eerste bezoek aan de kliniek hebben ze haar 's avonds geopereerd (kijkoperatie) en toen bleek dat een groot gedeelte van haar darmen ontstoken waren en dat ze vol met gas zaten. Ook had ze last van uitdroging. Vier dagen moest ze nog in de kliniek blijven met een infuus met medicijnen en vocht, daarna mocht ze weer mee naar huis. Wat was het moeilijk om haar daar achter te laten en af te moeten wachten, maar gelukkig mochten we wel elke dag langs komen om bij haar te kijken en een klein rondje met haar te lopen. Toen ze weer thuis was, hebben we de eerste vier nachten ook weer beneden geslapen. Het zou nog een paar dagen duren voor ze weer een beetje haar zelf was. Sinds deze tijd heeft ze af en toe een periode gehad, dat ze weer slechter at e.d. Het is wel zo, dat sinds we overgestapt waren op vers vlees (Energique), het wel beter ging dan ervoor. Later zijn we nog overgegaan op vers vlees van Carnibest. Ook zijn we later voor dit af en toe terugkerende probleem van maag- en darmen het alternatieve pad gaan volgen.

Augustus 2003

Samen op de foto met vriendje Bas tijdens een logeerpartij.
Joy in onze tuin met vijver. Die vond ze altijd reuze interessant en ze is er in het begin ook twee keer in gevallen.
Ons mooie fotomodel met haar lieve koppie!


September 2003

Aan het begin van deze maand weer naar hetzelfde park geweest in Hoogersmilde (Drenthe).
Weer heerlijk gewandeld daar in de prachtige bossen. Helaas ging het halverwege de vakantie niet lekker met Joy en zijn we nog met haar naar een dierenarts geweest in Assen (na telefonisch overleg met onze eigen dierenarts). Ze wilde niet eten, bibberde en was lusteloos. Later ging ze ook nog spugen. Na twee injecties en twee soorten tabletten ging het de dagen erna langzaam beter. Ook kreeg ze tijdelijk natvoer in plaats van brokjes.
Ook zijn we later nog naar het prachtige vlakbij gelegen Blauwe Meer geweest, waar we omheen hebben gewandeld en waar Joy ook lekker in het water kon. Ze was geen zwemmer, maar pootje baden vond ze wel leuk.
Verder hadden we deze vakantie leuke buren met een schattig dwergpoedel pupje, waar Joy zich prima mee kon vermaken.


23 november 2003

Onze eerste kennismaking met fokster Lydia Maasland (Dazzling Dominiques), partner Wytse en hun Westies in Putten. Joy was een dagje bij vriendje Bas, zodat wij rustig op bezoek konden gaan. Over en weer vragen gesteld, veel informatie gekregen en natuurlijk heerlijk geknuffeld met alle aanwezige dames. Het was voor ons helemaal nieuw en bijzonder om zo voor het begin van hopelijk nieuw leven alles mee te mogen maken. Gelukkig werden we "goedgekeurd" en kwamen we op haar wachtlijst voor een pupje. Twee weken later kregen we bericht van Lydia, dat aanstaande mama Roxanne loops was geworden. Het zouden spannende weken worden vol verwachting ...

13 februari 2004

Op vrijdag 13 februari 2004 werd Noa geboren met nog 3 zusjes (Blixem, Djoë en Fien).
Alles was goed gegaan en Roxanne was een super moeder voor haar kids.

Vanaf 29 maart zaten we een midweek in een vakantiehuisje op Landal Heihaas in Putten. Op deze manier zaten we vlakbij en konden we een stuk gemakkelijker een aantal keer op bezoek bij Lydia, Roxanne en haar puppies. Zo kon Joy ook rustig een paar keer kennismaken met de kleine boefjes.
Uiteindelijk heeft Joy aan het einde van dit midweekje "gekozen" welk pupje bij ons zou gaan horen met medewerking van Noa zelf. Ze was namelijk de enige van de pups, die steeds weer naar Joy toe kwam en natuurlijk ook gekeken of ze qua karakter bij elkaar zouden passen.


Onderstaand een kort filmpje van hun eerste ontmoeting ... zo schattig!

Filmpje: Joy en Noa hun eerste ontmoeting!

10 april 2004

Na 8 weken hebben we Noa op 10 april opgehaald samen met Joy en begon na al die weken van wachten hun (en ons) gezamenlijke avontuur.
Voordat we naar huis gingen en Noa thuis zou komen, hebben we eerst nog even een klein rondje in het Puttense bos gedaan.
Het was even wennen voor ons allemaal, maar zeker in de beginjaren hebben ze lekker gespeeld en gewandeld samen. Zo leuk om die twee samen te zien!
Onderstaande foto's zijn gemaakt in Noa's eerste weken bij ons.




12 mei 2004

De eerste trimbeurt samen bij Lydia in de trimsalon, dus kwam Noa voor het eerst weer "thuis". Terwijl Noa zich vermaakte met haar familie, bleef Joy een beetje op afstand om het allemaal rustig te bekijken.
Samen wachten bij onze achterdeur tot de schuifdeur weer open ging.


31 mei 2004

Op tweede Pinksterdag een dagje opgepast bij vriendje Bas thuis. Het was heerlijk weer, dus lekker heel de dag buiten in hun grote tuin en heerlijk gespeeld.


Onderstaande foto's zijn later in het jaar genomen, nadat we een digitale camera hadden aangeschaft.


September 2004

De eerste vakantie met z'n vieren zijn we naar Norg geweest (Drenthe). Vakantiehuis Woody Bay is vrijstaand en staat net buiten Norg in de Oosterduinen grenzend aan drie aaneengesloten bosgebieden; de Molenduinen, de Oosterduinen en de Langeloërduinen. Je kunt hier dus gelijk vanuit je vakantiehuis de prachtige bossen in wandelen. Het is een heerlijk ruim huis met tuin ... helaas niet omheind. Het was wel even wennen om met twee dames op stap te zijn ... zeker ook omdat ze nogal verschillen. Joy is meer van het rustige en uitgebreid snuffelen, terwijl Noa graag tempo maakt en alles tegelijk doet. Het kwam dan ook regelmatig voor, dat René met Noa al ver vooruit was.
Het was een heerlijke week ... een mooie plek om nog eens naar terug te gaan!


April 2005

Dit voorjaar voor de tweede keer een weekje in vakantiehuis Woody Bay gelogeerd in Norg. Weer genoten van de mooie omgeving, heerlijke wandelingen gemaakt, hunebedden bezocht enz.
Helaas was dit waarschijnlijk onze laatste keer hier, want de eigenaar gaat het huis verkopen. Als we geld genoeg hadden, dan wisten we het wel ...



Juli 2005

Voor een midweek een vakantiehuisje gehuurd in Beekbergen ... op deze manier zaten we een stuk dichterbij voor onze huizenjacht in Gelderland en Overijssel. Joy en Noa waren ook mee, dus tussen alle afspraken/bezichtigingen door ook nog naar het bos geweest om te wandelen.


September 2005

Begin september heeft Joy een weekje bij haar vriendjes Bas en Whisper gelogeerd. Aan goede verzorging, veel liefde en aandacht en fijne wandelingen geen gebrek. Ook kon ze zich heerlijk uitleven in hun grote omheinde tuin. Toch was ze het er niet helemaal mee eens, dus na deze poging ging ze voortaan gewoon altijd mee.
In ieder geval zijn we even een week tot rust gekomen na alle drukte rondom de verkoop van ons huis en de wekenlange zoektocht naar een nieuw huis in Overijssel.

Oktober 2005

Deze periode is Joy slachtoffer geworden van een loslopende probleemhond en zijn onverantwoordelijke eigenaresse. We waren twee weken aan het oppassen in Putten op Max en Joyce (allebei Border Terriërs) en hun huis. Een heerlijke plek gelijk aan het bos. Zonder een waarschuwing of iets kwam die loslopende hond van het fietspad zo naar René, Joy en Joyce gerend en pakte ze achter elkaar allebei. Joyce werd al gauw losgelaten, maar Joy moest het echt ontgelden. Hij bleef maar schudden met haar in zijn bek. Ook bleef hij heel slim en precies uit de cirkel van René, die kon hem dus op geen enkele manier pakken of raken. Waarom hij Joy op een gegeven moment los liet, dat weten we nog steeds niet. Onze eerste prioriteit was Joy, want ook al zagen we wat bloed door het haar aan de zijkant, we hadden toen nog geen idee hoe het er later uit zou komen te zien. René is gelijk naar de dierenarts gereden en daar werd pas duidelijk hoe het ervoor stond toen ze het haar weggeschoren hadden. Haar hele zijkant was bont en blauw met bloeduitstortingen en een groot uitgescheurd gat waar je zo in kon kijken. Plus nog twee kleinere gaatjes van zijn tanden. Echt afschuwelijk!


Uiteindelijk moest ze twee keer een operatie ondergaan met drains erin, zowel bij de kliniek in Putten als thuis. Al met al heeft het 6 tot 7 weken geduurd voor de wonden geheeld waren. We zijn supertrots op haar, zoals ze zich ook hier weer door heen sleepte! Sindsdien is ze wel sterk veranderd in gedrag naar andere honden toe, onderdanigheid is er niet meer bij. Ook wij zijn er erg door veranderd, een loslopende vreemde hond betekent voor ons niet meer misschien leuk voor hen om mee te spelen, maar heel erg oplettend zijn. Ook de afwikkeling van het bijtincident werd een hele strijd. De baas van de andere partij wilde eerst meewerken, maar toen ze hoorde wat de eindrekening zou worden, werd het een heel ander verhaal. Vele leugens van haar kant zouden er nog volgen. Maanden zijn we bezig geweest bij de gemeente, politie en bij haar om gerechtigheid te halen. We hebben helaas moeten concluderen, dat je aan de instanties ook totaal niets hebt. Ondanks het feit, dat bij zowel de politie als bij de gemeente bekend was, dat deze hond al 7 keer eerder dat jaar kleine witte hondjes had aangevallen. Daar had hij een probleempje mee, zo werd ons doodleuk verteld en stond daarvoor onder behandeling. Alsof je daar alles mee goed kan praten. Gelukkig hadden we Joy verzekerd en kregen we uiteindelijk een groot deel van de onkosten terug, maar daar ging het ons allang niet meer om. Deze mevrouw had simpelweg haar verantwoordelijkheid moeten nemen in meerdere opzichten, zo ook de instanties in Putten. Heel erg, dat er blijkbaar zulke mensen bestaan!! Gelukkig is Joy er weer boven op gekomen zonder blijvende schade.

Onderstaande foto's zijn van de dagen voor dit drama. Ondanks alles was het heerlijk vertoeven daar. Genoten van dit plekje zo vlakbij bos en heide. Ook de honden gingen goed met elkaar en konden zich heerlijk uitleven in de grote tuin.


December 2005

Deze maand een grote en spannende verandering in ons leven ... onze verhuizing van het Westen naar het Oosten van het land!

Op 2 december kregen we de sleutel van ons nieuwe huis en gingen de drukke klusweken van start. Onze dames waren ook mee en moesten natuurlijk wel even hun draai vinden. Hun eigen ligkussens waren uiteraard ook meegekomen, dus het slapen was zeker geen probleem.


Op 27 december reed de verhuiswagen voor in Oude-Tonge en aan het eind van de middag gingen ze volgeladen weg. De volgende morgen stonden ze al vroeg op de stoep van ons nieuwe stekje en werd alles uitgeladen en netjes op de plek van bestemming gezet. Top verhuizers!
Nooit spijt van onze keuze gehad ... het is heerlijk wonen hier in Overijssel met heel veel bos om de hoek voor fijne wandelingen met onze dames. Echt genieten!


Januari 2006

Joy en Noa samen op "hun" bank. Wat waren ze blij, dat de bank voor het grote woonkamerraam kwam te staan. Ze kunnen nu alles en iedereen goed zien en af en toe lekker uit hun dak gaan!


Februari 2006

Joy in ons nieuwe huis in haar mandje ... eindelijk is de rust weer een beetje terug!


April 2006

Deze maand kwam Roxanne (moeder van Noa) een paar dagen bij ons logeren. Zo leuk om moeder en dochter samen te zien! Ook met Joy ging het prima en ze hebben lekker gespeeld met elkaar. Uiteraard ook met de dames naar het bos geweest voor een fijne wandeling. Onderstaande foto's zijn gemaakt op de berg in Luttenberg.


Juni 2006

Tijdens de zomervakantie van Lydia kwam Zoë bij ons logeren. Dana was er ook bij om haar te brengen en dook gelijk in de zandbak. Toen wisten we nog niet, dat ze later in dit jaar bij ons zou komen wonen.
Zoë moest echt wel even wennen ... plus ze was net loops geworden en dus ook niet helemaal lekker in haar vel. Na een paar dagen rustig aan ging het daarna stukken beter.
Het weer zat ook mee, dus lekkere wandelingen hier en daar gemaakt in het bos. Ook in de achtertuin konden ze zich helemaal uitleven, want de tuin was al voor een gedeelte leeg gemaakt voor de nieuwe bestrating die na haar logeerpartij gelegd zou gaan worden. Dus een heerlijke grote zandbak voor de dames om te spelen en te graven! Ze waren dan ook al snel geen nette witte dames meer, maar 3 grijze muizen. Plus elke dag een zandbak in huis ... Verder had ze al snel haar plekje gevonden naast ons op de bank. Het was erg stil zonder haar toen de vakantie weer voorbij was.


Juli 2006

Ons fotomodel ... net terug uit de trimsalon. Zelfs dan zat haar snor vaak nog alle kanten op!


Oktober/november 2006

Ondanks dat we door onze verhuizing, aanpassingen aan de tuin enz. geen echte lange vakantie hadden dit jaar, zijn we later in het jaar toch nog een midweekje naar Bospark 't Wolfsven geweest in Mierlo (Noord-Brabant). Even een paar dagen eruit en lekker gewandeld met de dames. Het park is omringd door de Stabrechtse Heide, dus dat wandelen zat wel goed. De bossen waren al prachtig aan het verkleuren en veel paddenstoelen gezien onderweg.



December 2006

Op 9 december kwam Dana van Lydia (net 8 maanden oud) bij ons wonen. Eerste paar dagen in gezelschap van Zoë om niet gelijk alleen achter te blijven en om te wennen. Het ging allemaal prima en zo waren ze dus met z'n drietjes. Onze drie "musketiers" waren vanaf dat moment een feit!


7 januari 2007

Veilig in de armen van het baasje!


14 januari 2007

Onze eerste "echte" boswandeling met z'n allen bij Het Ravijn (Nijverdal).


Maart 2007

Genieten in onze achtertuin. Noa en Dana zijn echte zonliefhebbers ... Joy zocht meestal liever de schaduw!


Mei/Juni 2007

Een paar dagen op Flakkee gelogeerd bij "opa en oma" en bij vriendje Beatle op visite geweest in onze vorige woonplaats Oude-Tonge.
Lekker met z'n allen gewandeld over onze oude speelwei, langs andere voor ons bekende plekjes en later nog bij Beatle in zijn tuin fanatiek gespeeld. Het was erg leuk en gezellig om elkaar weer eens te zien!


Verder hadden we deze maand ook weer het midzomerfeest op ons dorp. Onze dames hebben goed "geholpen" met de voorbereiding van de straatversiering ... het aanbrengen en inkleuren op een groot laken van een afbeelding van Liefde is.


September 2007

Voor de eerste keer met onze drie dames op vakantie naar Innertkirchen (Zwitserland) geweest. Dit was het vaste vakantieadres van "opa en oma" en het chalet ligt aan een doodlopende weg boven het dorpje in het prachtige Berner Oberland. Het dorpje ligt vlakbij Meiringen en de Brienzersee. Bijna elke dag reden we even naar beneden om in Innertkirchen te wandelen, omdat het bij huis behoorlijk steil was. Veel gewandeld in die twee weken en veel moois gezien. Twee keer bij de Engstlensee geweest ... daar konden de dames ook lekker in het water. Naar de Grimselpas gereden over een prachtige bergweg en daar rondgewandeld. Wandelingen rondom Meiringen en met de kabelbaan naar boven de Hasliberg op. Het Openluchtmuseum Ballenberg bezocht, waar meer dan 100 originele Zwitserse gebouwen staan in prachtig aangelegd groen en waar veel te doen en te zien is. Ook met het treintje geweest van Innertkirchen naar Meiringen en terug. Aan het eind van onze vakantie ons plekje weer afgestaan aan "opa en oma", die er toen nog drie weken zouden verblijven. Het was heerlijk en zeker voor herhaling vatbaar!



November 2007

Met onze drie dames heerlijk gewandeld op de Sprengenberg bij kasteel Palthe (Haarle). Voor iets lekkers willen ze wel even gaan zitten, maar je moet wel snel zijn!


2008

Begin 2008 was het bekende probleem bij Joy weer helemaal terug. Slecht eten, gal spugen, bibberen, borrelgeluiden in de darmen enz. Dit keer moest het anders, niet weer naar de dierenarts waar je dan een kwartier later weer buiten staat met een doosje medicijnen en een zak dieetvoer. We hebben daarom contact gezocht met specialistengroep De Kompaan in Ommen en konden daar zonder verwijsbrief 5 februari terecht. Na een intake-gesprek met Rob Gerritsen en kort onderzoek van Joy werd al snel gedacht aan voedselintolerantie en kregen we dus weer speciaal voer mee van Royal Canin en konden we bij onze eigen DA maagzuurremmers ophalen. Beter ging het natuurlijk niet, alleen maar slechter. Voor ons geen verrassing, want dit hadden we al eerder geprobeerd en weer een heel teleurstellende gang van zaken.

Twee weken na ons eerste bezoek en vele telefoontjes later, hebben ze een endoscopie bij haar gedaan en een flink aantal biopten genomen van haar maag en darmen.
Twee dagen later kregen we de uitslag al. Gelukkig geen tumoren, maar wel een chronisch ontstoken maag en ontstekingen in de dunne darm. Ze kreeg dan ook de weken die volgden Prednoral voorgeschreven en andere maagzuurremmers, met als resultaat in het begin heel veel plassen. Ook 's nachts moest ze veel even naar buiten. Qua voeding was het een ramp deze tijd, want het Royal Canin voer moest ze na een paar dagen al niet meer en daarna werd het op advies weer gekookte rijst met gekookte kip. Joy heeft dit in haar leven al zoveel gegeten, dat ook dit geen succes werd. Op het laatst at ze alleen de kip en ze ging alleen maar slechter eten, dus werd ze ook erg mager. Daarna nog een aantal dingen geprobeerd. Twee weken na de uitslag werd de Prednoral weer afgebouwd, maar wel erg langzaam. In de tussentijd ging het even wat beter om dan toch weer een terugval te krijgen. Na zo even doorgeworsteld te hebben, waren we er echt klaar mee en bij het eerstvolgende telefoontje naar de specialist hebben we hem voorgesteld om weer eend/rijst van Carnibest te geven, maar dan kort gekookt. Hij had zelf namelijk ook totaal geen ideeën meer, maar wij zaten met een zielig hoopje hond die totaal geen energie meer had en niks meer wilde dan alleen maar liggen en nauwelijks nog at. Daar was hij het uiteraard totaal niet mee eens (en dan zeggen we het nog netjes) en we hebben het toen nog een week aangekeken. Ook kregen we van hem nog andere medicijnen opgestuurd, maar het werd er niet beter op. Ze ging toch weer meer spugen.

Toen de knoop doorgehakt en begonnen met gekookte eend te geven (kleine porties een aantal keren verdeeld over de dag), de eerste dagen ging het niet lekker natuurlijk. Alles van slag en dan denk je waar zijn we aan begonnen, maar je moet iets. We kregen op dat moment ook nog geweldige hulp (en adviezen) van Corine van Carnibest (vers vleesvoeding). Zij heeft ons verhaal over Joy begin april naar een bevriende dierenarts gestuurd (dierenartspraktijk Bio Mentor in Valkenburg aan de Geul). Een dag later hadden we hem al aan de telefoon en zijn we met zijn hulp en door gebruik van homeopatische middelen begonnen met het afbouwen van de Prednoral. Op zich ging het wel even beter, maar toch kwamen dezelfde klachten met ups en downs terug. Al met al een flink bedrag armer en een illusie rijker EN het ergste was dat Joy er niet mee geholpen was!
Later zijn we weer op zoek gegaan naar een andere oplossing, ook wel weer op alternatief gebied. In de reguliere medicijnen/behandelingen hebben we wat deze problemen betreft geen vertrouwen meer.

Mei 2008

Deze keer 10 dagen met de dames op voorjaarsvakantie geweest in Zwitserland ... weer op het stekje van "opa en oma" in Innertkirchen. Heel anders dan in de herfst, maar ook heel mooi en lekker lang licht 's avonds. Helaas wel wat minder weer, dus minder kunnen wandelen. Wel de Hasliberg weer op geweest met de kabelbaan en naar beneden gewandeld. De laatste paar dagen waren "opa en oma" er ook weer en zijn we met z'n allen naar de Engstlensee geweest, waar ons een wintersprookje zou wachten. Eind mei en nog steeds een dikke laag sneeuw, wat de dames super vonden!


Augustus 2008

Joy tijdens een wandeling over het Eerder Achterbroek (Den Ham).


Gewandeld bij de Colckhof (Laag Zuthem/Heino). De Colckhof is een prachtig landgoed met buitenplaats ... het is niet heel groot, maar echt de moeite waard! Een rondwandeling van 3 km is gemarkeerd en deze geeft ook aansluiting op de wandelroute over het naburige landgoed Den Alerdinck.
Onderstaande foto is gemaakt bij het theekoepeltje in het bos.


September 2008

In september een weekje naar Exloo (Drenthe) geweest. Vakantiebungalow idyllisch plekje ligt op Landgoed Hunzebergen verscholen in het groen en grenzend aan het Hunzebos en de Boswachterijen van Borger/Odoorn.
De mooie, gezellige bungalow ligt op een ruim en omheind privéterrein en heeft rechtstreeks toegang tot het aangrenzende Hunzebos. De tuin is prachtig aangelegd en heeft veel zitjes en terrassen om van de tuin te genieten.
Helaas kwamen we na een paar dagen tot de ontdekking, dat er in de tuin ook egels hun onderkomen hadden. Niet alleen 's avonds waren ze op het grasveld te vinden, maar ook gewoon midden op de dag. Niet echt ideaal met 3 Terriërs, die graag jagen. Zat de ene niet voor de openslaande deuren naar het terras met uitzicht op de tuin, dan de andere wel. Ze konden ook niet meer los naar buiten en dat is toch wel een beetje zonde, als je een grote omheinde tuin tot je beschikking hebt. Daarom besloten om voor een volgende vakantie een nieuw adresje te zoeken. Heel jammer, want het was daar echt een idyllisch plekje!



Januari 2009

In de sneeuw rollen was iets wat Joy erg graag deed.


Februari 2009

In deze periode hebben we contact gezocht met Lucia van der Bent van Bentcomad in Elspeet, zij werkt met bioresonantie zowel voor mensen als dieren.


Na het invullen van een uitgebreid formulier en gesprek is ze Joy uitgebreid gaan testen. Conclusie: er was heel wat mis bij haar van binnen, terwijl je aan de buitenkant niks aan haar zag. Ze had naast de spijsverteringsproblemen (maag- en darmen) ook een tarwe-allergie, last van schimmels en overbelaste nieren en lever!
Na een aantal behandelingen ging het de vele maanden erna langzaam aan beter met haar. Ook zijn we toen op ander voer overgestapt, omdat het vlees toch een belasting voor haar bleek te zijn. Ze kreeg toen Orijen Senior (biologische brokjes) en afwisselend Applaws (nat blikvoer met kleine stukjes kip en groente), Lukullus of Renske erbij. Dit alles is vrij van allerlei toevoegingen, granen enz. Op het laatst gingen alleen de brokjes met Applaws nog goed.
Ondanks dat ze af en toe wat mindere dagen heeft, is het niet meer in vergelijking met alle jaren ervoor.
Wij zijn in ieder geval heel blij, dat we Lucia en bioresonantie ontdekt hebben!

April 2009

Met de dames op stap geweest naar kasteel Eerde (gemeente Ommen), waar we een prachtige wandeling over het landgoed hebben gemaakt.



Mei 2009

Eén van Joy's favoriete bezigheden ... op haar kussen hangen en heeeel goed vasthouden!


Gewandeld met onze dames over landgoed Den Alerdinck (Laag Zuthem/Heino).


Juli 2009

Ook buiten had Joy zo haar bijzondere activiteiten. Ze liep dan met "haar handveger" rond, totdat we even met haar gingen apporteren en ze kwam de veger altijd keurig terugbrengen. Later verruilde ze de handveger voor haar balletje met belletje en touw er aan. Piepend (steeds harder ook) liep ze dan rondjes door de tuin, totdat we even een trekspelletje kwamen doen en dan was het goed!


September 2009

Twee weken op vakantie geweest buiten het plaatsje Untergriesbach in Beieren (Landkreis Passau/Duitsland). Deze keer was Dana er niet bij, omdat ze begin augustus loops werd en dus terug naar Lydia ging voor haar tweede nestje pups. Het was weer stil zonder Daantje!
Het vakantiehuis was een heerlijk plekje buitenaf met een afgesloten binnenplaats als tuin voor ons alleen met een fijn groot grasveld voor de dames. Hier konden ze lekker en veilig rond snuffelen.
Deze weken weer heerlijk gewandeld en veel ondernomen ...

Wandeling gemaakt rondom de Rannasee (net over de grens in Oostenrijk). Super plek, waar je honden heerlijk het water in kunnen. Hier zijn we ook meerdere keren geweest.

Donau Kraftwerk Jochenstein ... wandeling erover heen en weer terug.
Het Rannastuwmeer. Leuke wandeling rondom, die ook nog eens halverwege afgesneden kon worden.
Bij Obernzell het pontje genomen (met de auto) om in Oostenrijk te gaan wandelen.

Het Waldlehrpfad aan de Donau-Schlinge gevolgd. Veel klimwerk met smalle paadjes! We dachten, dat Joy dit niet zou redden, maar ze was een echte klimgeit en vond het super!
Daarna met het pontje voor fietsers en voetgangers terug. Wat waren wij blij ... al vonden Joy en Noa het toch ook wel een beetje eng!

In de omgeving van Burg Vichtenstein gewandeld met mooi uitzicht op de Donau.

Het is een prachtige groene omgeving, waar je heerlijk kunt wandelen en vlakbij de Oostenrijkse grens. Echt de moeite waard!



Oktober 2009

Op bezoek bij "opa en oma" en dan ging de snacktas ook altijd mee. Die moet je natuurlijk wel heel goed bewaken en in de gaten houden!


Maart 2010

Joy samen met de baas op stap. Ze had het vaak heel goed voor elkaar ...


April 2010

Foto's van onze dames gemaakt tussen de bloemetjes op 't Reelaer (Raalte).


Ook nog heerlijk een weekje weggeweest naar Wateren (Drenthe).
Vakantiehuis De Eik is een vrijstaande gezellig ingerichte vijf-persoons stenen bungalow in Wateren (bij Diever) in het Drents Friese Wold. De bungalow ligt op een eigen perceel grond van 2000 m², zodat je genoeg privacy hebt. Helaas is de bostuin met ruim terras niet omheind. Gelijk vanaf het kleinschalige park kun je in het bos wandelen. In de omgeving ook weer prachtige wandelingen gemaakt, zoals bijvoorbeeld rond schaapskooi Huenderhoeve (Het Drentse Landschap Nauurmonumenten), wandelroute op de Vledderhof en in het unieke natuurgebied het Aekingerzand (de Kale Duinen).
Op deze uitgestrekte zandvlakte heeft de wind vrij spel om het zand ook echt te laten stuiven. Met behulp van grazers wordt het gebied verder vrij van gras en bomen gehouden. Neem zeker je fotocamera mee! De omgeving is uitermate geschikt voor landschapfotografie. Het Aekingerzand ligt even buiten Appelscha in het grensgebied van de provincies Drenthe en Friesland.


Mei 2010

Mooie wandeling gemaakt met de dames bij kasteel De Haere in Olst.


Deze maand ook weer een paar dagen op Flakkee gelogeerd bij "opa en oma". Heerlijk naar de Grevelingen geweest, waar ze weer genoten hebben van het water en het zand. Niet dat Joy zwemt, maar een beetje aan de waterkant scharrelen is ook heel lekker! Dit is eigenlijk het enige wat we thuis missen, vooral met warm weer.


Juli 2010

Joy in de relaxstand in haar favoriete hoekje bij de keuken.


Augustus 2010

Wandeling op de Sprengenberg (Haarle). Joy wilde ook wel even mooi zitten op de boomstam!


Met z'n drietjes op de bank ... helemaal niet nieuwsgierig!


September 2010

Twee weken op vakantie geweest naar Ruinen (Drenthe).

De eerste week in vakantiehuis De Eekhoorn gelegen op een kleinschalig vakantiepark aan de rand van het Nationaal Park Dwingelderveld. Vanaf de vakantiewoning is het ongeveer een kwartier lopen door het bos naar de Ruiner Schaapskooi of het mooie bezoekerscentrum gelegen aan de rand van de Dwingeloose heide.
De Eekhoorn is een gezellig en ruim huis met omheinde tuin en met dagelijks een eekhoorntje op bezoek! Dus Dana was de eerste week niet weg te krijgen bij de openslaande deuren, waar vandaan ze de bewuste boom goed in de gaten kon houden.

De tweede week in appartement de Runahoeve in het achterhuis van een mooie boerderij in het buitengebied van Ruinen. De Runahoeve is heel sfeervol (zowel binnen als buiten) met eigen terras met prachtig vrij uitzicht over de weilanden en de 4 shetlandpony's van Anne en Anita. Ook hun hond de Friese Stabij Riva kwam vaak even buurten.
Het Dwingelderveld en de Anserdennen liggen vlakbij, dus heerlijk om te wandelen of te fietsen. Tip: neem zeker een rustmoment bij Theehuys Anserdennen!

We hebben o.a. gewandeld bij de Ruiner Schaapskooi, rond het Bezoekerscentrum Dwingelderveld en in boswachterij Ruinen.
Ook in de Anserdennen gewandeld en uiteindelijk bij het theehuis neergestreken. De heerlijke appeltaart met slagroom zullen we niet snel vergeten!
Verder zijn we ook nog naar het Blauwe Meer gereden (omgeving Hoogersmilde) en hebben daar rond het meer gewandeld. Prachtig is het daar en er waren heel veel paddenstoelen!

Drenthe staat wat ons betreft op nummer 1 ... het is elke keer weer genieten!



December 2010

Sneeuwpret in onze achtertuin en op het speelveld voor ons huis.


Februari 2011

Joy in haar nieuwe hondenbuggy. Voor haar gekocht, omdat ze moeite kreeg met langere afstanden wandelen. Na een aantal wandelingen kwamen we er al snel achter, dat dit ook geen succes zou worden. Veel te eigenwijs om zich te laten rijden ... bij de laatste wandeling viel ze zelfs met buggy en al om, omdat ze zo fel reageerde op een voorbij wandelende hond!


Mei 2011

Een midweek naar Gasselte geweest (Drenthe). Dana was er deze keer weer niet bij en verbleef bij Lydia voor haar laatste nestje pups.
Het vakantiehuis was dit keer een vrijstaande gezinswoning in een gewone straat aan de rand van het dorp en dichtbij heidegebied en bos.
Ideaal dus om de dames daar 's morgens en 's avonds uit te laten. Wel een beetje oppassen, want hier loopt ook de kleine schaapskudde van Gasselte.
Deze dagen heerlijk gewandeld bij 't Nije Hemelriek, het Drouwenerzand en bij
de schaapskudde van het Balloërveld. Deze kudde is met 400 Drentse heideschapen de grootste van Drenthe. De schaapskooi staat direct naast het Informatiecentrum aan de rand van het natuur- en heideveld.
Het huis is verder fijn en ruim en met een omheinde tuin, maar we gaan voor een volgende vakantie toch weer op zoek naar een nieuw plekje zonder overburen!


Juni 2011

Ook weer een paar dagen in het huis van "opa en oma" gelogeerd. Gewandeld bij "ons bosje" net buiten Oude-Tonge en ook weer naar de Grevelingen geweest natuurlijk.


Op maandag 27 juni hadden we heel onverwachts een hele bijzondere mail in onze mailbox. Deze kwam van Brigitte en Peter uit België met het geweldig leuke nieuws, dat zij een zusje van Joy hebben gehad en dat de moeder van Joy ook bij hun woont. Helaas is haar zusje Misty op 7-jarige leeftijd al overleden, maar hun moeder Brandy (nu inmiddels 14 jaar) doet het nog prima.
Echt geweldig om na al die jaren toch nog familie van Joy te hebben gevonden!!


Misty (zusje van Joy)Misty en Brandy (zus en moeder van Joy)

Eind oktober kregen we nog een paar mooie foto's van Brandy (Joy's moeder) toegestuurd uit België. Als twee druppels water, toch?


Juli 2011

Deze maand hebben Caithlin en Stacey van Lydia (familie van Dana) bij ons gelogeerd voor de zomervakantie. Het was lekker druk met vijf van die witte monsters, maar alles ging goed. Meer informatie en foto's zijn te vinden onder het kopje oppassen.


September 2011

Op vakantie met de dames naar Frankrijk. In het dorpje Thilay in de Franse Ardennen (net over de grens bij Bohan - België) staat een heerlijk vrij vakantiehuisje (LeValy Paradis 2) met grote omheinde tuin aan de rivier de Semois. Een waar paradijs voor twee- en viervoeters! Hier zijn de honden ook echt welkom en Dirk en Sandra hebben ook meerdere huisjes te huur (allemaal in de Semoisvallei in de Franse en Belgische Ardennen). Het is een prachtige streek met veel bossen, kronkelende beekjes, valleien en prachtige rotsformaties, dus heerlijk om te wandelen. Vlakbij het huisje loopt de oude spoorwegroute, waar je voor de dagelijkse kortere rondjes heerlijk kunt lopen. Verder hebben we bij Roc la Tour (een bijzondere rotsformatie) boven het stadje Monthermé gewandeld met prachtig uitzicht over de vallei en ook langs de rivier daar kon je goed op niveau wandelen en fietsen. De rondwandeling Haulmé-Tournavaux-Haulmé is ook een aanrader en bij Vresse-sur-Semois hebben we ook lekker langs het water gewandeld. Bij het bruggetje net buiten het dorp kunnen honden zo het ondiepe water in. Rond Bohan zijn er ook mooie routes en in Bohan zelf heel veel keuze om op een terrasje te eindigen! En had je een dag geen zin om de bergschoenen aan te trekken, dan was het echt geen straf om thuis te blijven en te genieten in de tuin en de dames konden lekker pootje baden in de rivier. Echt een super plekje ... de twee weken vlogen voorbij! Gelijk geboekt voor het volgende jaar, want er zijn meer mensen die dit plekje ontdekt hebben.



December 2011

Dit jaar met de Kerstdagen weggeweest op een kleinschalig vakantiepark buiten het dorpje Spier (Drenthe). De vrijstaande bungalow staat gelijk aan de rand van weiland en heide (waar normaal schapen lopen) en aan de rand van een natuurgebied. Dus vanuit de bungalow heb je vrij uitzicht en kun je gelijk gaan wandelen.
Ook zijn we bij het Oriëntatiecentrum van Staatsbosbeheer in Spier geweest, waar een aantal mooie wandelroutes starten. Wij hebben daar het verharde familiepad gevolgd in het Dwingelderveld en deze is goed toegankelijk voor mensen die slecht ter been zijn, rolstoelen, buggy's e.d. en niet heel lang. Verder nog gewandeld rondom een groot prachtig ven met veel jeneverbesstruiken onderweg.
Echt een aanrader!


Januari 2012

Ook met Joy weer even een tussenstop gemaakt bij Lucia/Bentcomad, terwijl we op doorreis waren naar onze familie op Flakkee. De laatste 2 weken bibberde ze heel veel en ook liep ze regelmatig onstabiel. Deze keer werd getest, dat ze last had van allerlei stralingen, die we allemaal om ons heen hebben. Ze heeft nu een chip aan haar halsband (draagt deze dus nu ook veel in huis) en druppels om te smeren. Een paar dagen verder lijkt het bibberen al wat minder.


Februari 2012

Donderdag 2 februari moest Joy helaas ook weer naar de dierenkliniek voor een gebitsreiniging. Tandenpoetsen (weten we uit ervaring) is een waar drama en goed kauwen op kluiven/botten is ook niet aan haar besteed. Ook een speciaal anti-tandplakmiddel (ProDen PlaqueOff - op basis van zeegras) door het voer bleek maanden later eigenlijk niets te doen, dus dan moet het helaas op deze niet leuke manier. Gelukkig waren er geen bijzonderheden gevonden, dus alleen schoonmaken.

Ook viel er nog sneeuw deze periode, dus met de dames naar de Sprengenberg geweest.


April 2012

Foto's gemaakt tussen de paardenbloemen op ons speelveld.


September 2012

Voor de tweede keer op vakantie naar LeValy 2 in Thilay (Frankrijk).
Het voelde weer als thuis komen!
Twee weken genoten van de prachtige omgeving, het gezellige huisje met de heerlijke omheinde tuin. Zo fijn, als je wat dat betreft geen omkijken hebt naar je honden en ze alle vrijheid en ruimte hebben om te spelen, snuffelen enz.
Onze eerste wandeling van de vakantie was de rondwandeling Haulmé-Tournavaux-Haulmé ... toch wel één van onze favorieten. In deze vakantie ook een meer ontdekt niet heel ver van ons vandaan (Lac des Vieilles Forges), waar ze heerlijk het water in konden. Helaas waren honden alleen toegestaan in het achterste stukje van het meer, maar in combinatie met eerst een wandeling in het bos er tegenover of door het sfeervolle dorpje vlakbij was het prima te doen.
Natuurlijk ook weer in de omgeving van "ons" bruggetje gewandeld bij Vresse-sur-Semois en de dames weer genoten in het ondiepe water bij het bruggetje.
Verder nog een halve dag naar het kasteel van Bouillon geweest. Het is een middeleeuws kasteel in het Belgische stadje Bouillon, in de provincie Luxemburg. Helaas mochten er geen honden mee naar binnen, dus hebben we in de omgeving van het kasteel een mooie wandeling gemaakt.
Deze vakantie ook met de door Sandra (en Dirk) georganiseerde woensdagnamiddagwandeling meegeweest bij het dorpje Nafraiture (B). Samen met andere LeValy-huurders (Barbara, Ronny en hun Ierse Wolfshond Buran) een prachtige route gelopen van ongeveer 7 km. Na gedane arbeid met z'n allen neergestreken op een terrasje in Bohan. Voor Joy was dit eigenlijk te ver, maar ze had het weer goed voor elkaar ... vele kilometers gedragen en geknuffeld!
Aan het eind van de vakantie nog een rondwandeling gemaakt bij Laforet (B).
Het was weer geweldig ...



Oktober 2012

Met "opa en oma" een rondje gedaan over Landgoed De Colckhof (tussen Laag Zuthem en Heino). Genoten van de prachtige herfstkleuren in het bos en van de vele soorten paddenstoelen. De dames vonden het verder reuze interessant om bij "opa en oma" in de auto te mogen zitten, waarbij Dana natuurlijk gelijk de beste plek wist in te pikken!


Jaarwisseling 2012

Met de jaarwisseling voor het eerst naar een huisje geweest in Gasselte (Drenthe), omdat Joy thuis steeds banger werd voor vuurwerk.
Het huisje ligt op een glooiing van de Hondsrug en is vrij gelegen tussen de prachtige velden, die rondom Gasselte te vinden zijn. Het huisje staat schuin achter het huis van de eigenaars, maar door de ligging ben je in ieder geval verzekerd van genoeg privacy.
Het is een heel gezellig huisje met alles op de begane grond en een heerlijke kachel in de woonkamer.
Qua vuurwerk was er wel wat te horen, maar dof en verder weg. Al met al was het goed te doen voor Joy en met de jaarwisseling zelf de TV ook nog flink hard gezet!
Alle dagen heerlijk gewandeld in de omgeving, zoals bijvoorbeeld door het bos van Hondsrug Gieten-Borger en bij het Boomkroonpad.
Het buitencentrum Boomkroonpad is een bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer in Drouwen ... er is van alles te doen en je kunt er prachtige routes wandelen.
Het was een heerlijke week en goed geslaagd zeker voor Joy! Gelijk geboekt voor de volgende jaarwisseling ...


April 2013

Een nieuw hondvriendelijk vakantieadresje ontdekt niet zo heel ver van ons vandaan. Twisterhof ligt net over de Duitse grens in het buitengebied van het dorpje Sustrum Moor, waar we dus voor het eerst een weekje verbleven.
De gezellige vakantiewoning is ruim en van alle gemakken voorzien met een terras en een eigen grote omheinde speelweide voor je honden. Het is er heerlijk rustig met veel privacy. Er zijn wandel- en fietsmogelijkheden in overvloed, zowel aan de duitse (Emsland) als aan de nederlandse (Westerwolde) kant van de grens. Wij hebben toen een mooie route gewandeld in de omgeving van het klooster van Ter Apel (Westerwolde) en door het mooie park rondom het klooster met vijvers en bankjes. Later in de week naar de Burcht Wedde (in Wedde/Groningen) geweest en een lekker rondje door de tuin daar gedaan. Ook rondom de Twisterhof kun je lekker wandelen en vlakbij in het dorpje is er ook nog een vijver met bosje waar je een leuk rondje kunt maken. We hebben genoten en het was ook hier zeker niet de laatste keer!


Mei 2013

Wandeling over Landgoed 't Reelaer bij Raalte.


September 2013

Wandeling vanaf het uitkijkpunt terug naar het bezoekerscentrum bij Nijverdal.


16 september 2013

Voor de eerste keer met Joy naar Martine Burgers (praktijk voor osteopathie in Spankeren).
Joy had last van haar evenwicht, verkeerde houding van haar hoofd tijdens wandelen, weinig energie, niet goed in haar vel, aanraken op haar rug vond ze niet prettig meer, weer regelmatig last na haar eten enz. Ze is natuurlijk ook wel op leeftijd, maar daar kun je gewoon niet alles op steken.
Het was een bijzondere ervaring in ieder geval. Eerst allerlei dingen vertellen over Joy en vragen beantwoorden en al vrij snel ging ze aan de slag. Ze voelt heel de hond langs en door hele lichte druk met haar vingers/hand uit te oefenen, merkt ze dan waar de problemen zitten. Het was absoluut geen overbodige luxe bij Joy, want ze scoorde "goed" op alle uitgangspunten, die de balans in een lichaam kunnen verstoren en later allerlei klachten kunnen veroorzaken. Bijvoorbeeld het bijtincident, van de trap vallen, medische geschiedenis (vooral problemen met darmen/maag), onze verhuizing, komst Noa en Dana enz. Joy gaf ook duidelijk aan bij welke pijnpunten ze het wel mooi vond (nek en rug/darmen). Om vervolgens ons zielig aan te kijken en bij geen respons bij Martine te gaan slijmen en verstoppen. Soms was ze dus heel onrustig, maar andere momenten ging ze gewoon lekker relaxt liggen. Ze kan de eerste dagen veel behoefte hebben aan rust/slapen, evenwicht kan verergeren, geen zin in eten, enz en als ze wil rustig kleine rondjes lopen. Over 3 weken de volgende afspraak ... haar lichaam gaat nu zelf aan de slag. We zijn benieuwd hoe het zich verder gaat ontwikkelen. Geen zin in eten had ze in ieder geval geen last van, want ze ging als een speer naar de keuken toen we thuis kwamen!

September 2013

Na heel veel jaren eindelijk weer eens een weekje naar Texel geweest. Een heerlijk en compleet huisje buiten Den Burg gevonden. Bungalow "Het Lam" is een vrijstaande, landelijk gelegen bungalow met een prachtig vrij uitzicht. Vanuit de woonkamer heb je een mooi uitzicht over de weilanden met schapen van de verhuurders/buren en kun je genieten van de ondergaande zon vanuit je luie stoel.
De dames gingen voor het eerst mee met de veerboot, dus dat was wel even spannend voor ze!
Deze week goed getroffen met het weer ... heerlijk gewandeld en veel op het strand geweest, want dat hebben we thuis niet. Wel veel apart gewandeld, omdat het voor Joy te veel zou worden en haar ook veel gedragen.
Onderstaand de activiteiten, die we hebben ondernomen in deze week ...

Natuurpad Het Alloo bij Ecomare.
Wandeling door NP Duinen van Texel ... wat een prachtig gebied.
Het strand "onveilig" gemaakt bij de vuurtoren van De Cocksdorp.
Natuurpad De Mient ... wel een verkorte route.
Wandeling door De Slufter bij Paviljoen 28.
De Slufter bij het uitkijkpunt (aan de Slufterweg).
Stukje gelopen van de wandelroute bij De Horsmeertjes.
Strandwandeling bij De Koog en op een terrasje neergestreken.

Al met al was het een hele fijne week en veel te snel voorbij!



Tijdens onze vakantie hebben we ook nog foto's laten maken door fotografe Sanne van onze boeven en ook van ons vijfjes. Super leuke shoot en prachtige foto's geworden in de duinen bij de vuurtoren van De Cocksdorp. Hierbij een aantal foto's van Joy alleen en met Noa en Dana samen. Zo blij, dat we dit gedaan hebben ... een mooie herinnering voor nu en later en achteraf geen moment te vroeg!
Eén van de foto's met z'n drietjes hebben we groot laten afdrukken op canvas en heeft een mooi plekje in de woonkamer gekregen.



11 oktober 2013

Tweede behandeling van Joy bij Martine. Volgens Martine heeft Joy de afgelopen weken hard gewerkt. Wij hebben alleen de dag na de eerste behandeling een verandering gemerkt (veel alerter, actiever en haar hoofd meer omhoog), daarna ging het weer terug naar hetzelfde niveau. Martine merkte vanmiddag een toch duidelijke verandering in hoe ze aanvoelde! Het grootste gedeelte van deze behandeling vond ze niet prettig (behandeling bij haar maag, gal en begin darmen) ... ze heeft alles uit de kast getrokken om er onderuit te komen. Na advies van Martine heeft ze in mijn armen gelegen (voor steun) tijdens het laatste kwartiertje. Helaas kun je niet uitleggen, dat ze er uiteindelijk alleen maar beter van kan worden! Ze kon wat misselijk zijn de komende dagen, maar ze heeft bij thuiskomst heerlijk gegeten! Nu is ze uitgeteld en gaat haar lichaam weer verder met werken ... wordt vervolgd.

28 oktober 2013

Vandaag zijn we ons tussen de middag rot geschrokken met Joy. Ze liep naar buiten om te plassen en zakte ineens aan de achterkant in elkaar, kwam weer even overeind om daarna helemaal in te zakken en op haar zij te vallen. Helemaal van de wereld en schokkend met haar pootjes. Wat een verschrikkelijk gezicht en we dachten echt ... daar gaat ze!! Na korte tijd reageerde ze weer enigszins en na even gelegen te hebben, kwam ze weer wiebelig overeind. Vermoedelijk heeft ze dit al twee keer eerder gehad dit jaar, maar hebben wij toen alleen het eind meegemaakt. Naar de dierenarts geweest, waar ze haar nagekeken hebben e.d. en hebben we een bloedonderzoek laten doen. Omdat er nog zoveel tijd tussen die momenten zit, wordt er nu nog geen actie ondernomen qua medicijnen of iets en eerst kijken wat het bloedonderzoek op gaat leveren.
Diezelfde avond laat werden we nog gebeld door de dierenarts met de uitslag van het bloed. Niets gevonden ... organen werkten allemaal goed! Afgesproken om even aan te kijken hoe het verder gaat met die aanvallen, anders terug. Ze was erg moe na die aanval, ze was ook super rustig in de auto en bij de dierenarts en dat is anders echt niet het geval met ons dametje! Verder lijkt ze er niets aan over gehouden. Hopelijk blijft het nu rustig!

11 november 2013

Weer met Joy naar osteopaat Martine. We zijn benieuwd ... ook of haar nachtelijke avontuurtjes van de laatste tijd er ook bij horen!
Het begin van de behandeling daar was ze het zeker niet mee eens (bij haar buik), maar daarna ging Martine aan het werk met haar nek en koppie (door epileptische aanval veel druk/spanning daar) en heeft ze een hele tijd heel rustig bij haar gelegen. Wat op zich al bijzonder was, omdat dat juist een punt is waar ze heftig op reageren meestal. Zo mooi om te zien hoe dat gaat tussen mens en dier! Over 4 weken terug mits er geen aanvallen tussen komen.

9 december 2013

Voor de vierde keer met Joy bij Martine geweest. Ze vond Joy niet fijn aanvoelen ... ook niet goed in haar vel. Dat was ook ons gevoel van de laatste 1,5 week (met ups en downs). Ze heeft weer regelmatig last van haar eten, hard aanvoelende plekken op haar rug enz. Het werd een hangsessie voor Joy ... ze vond het over het algemeen niet fijn, ook misselijk. De komende dagen kijken hoe het gaat na haar behandeling en we hebben een aantal dingen te overdenken. Uiteindelijk besloten om het hier even bij te laten en alleen verder te gaan met bioresonantie/homeopathie.

December 2013

Rond de Kerstdagen zijn we een weekje met onze familie naar Texel geweest. We verbleven met 9 personen en onze drie dames in vakantiehuis Ganzenvlucht aan de rand van De Cocksdorp (vlakbij de vuurtoren). Het was helaas niet al te fijn weer ... veel regen en zelfs een paar dagen stormachtig. Gelukkig konden we tussen de buien door nog wel een paar keer naar het strand en naar de Slufter (aan de Krimweg). Verder ook nog naar Ecomare geweest, de vuurtoren beklommen, enz.
We zijn één avond heerlijk uit eten geweest bij restaurant 't Bikkelement in het centrum van De Cocksdorp en Eerste Kerstdag met z'n allen aan de gourmet gezeten.
Al met al was het een fijne week!


Verder ook nog triest nieuws uit België ... de moeder van Joy "Brandy" is op kerstavond overleden op
16,5 jarige leeftijd. We wensen haar baasjes heel veel sterkte toe ... wat zal ze gemist worden!
Dag lieve Brandy ... rust zacht!
Toen nog onwetend, dat onze lieve Joy haar moeder precies 4 maanden later zou volgen.

Jaarwisseling 2013

Na één nachtje thuis gingen wij weer een weekje op de vlucht voor het vuurwerk ... weer naar hetzelfde huisje als vorig jaar net buiten Gasselte.
Heerlijk gewandeld in boswachterij Schoonloo (Loomeer/De Tweelingen), bij 't Nije Hemelriek en een aantal keer over de heide bij Gasselte.

Op 2 januari ook nog met Joy naar dierenarts Froukje Seip (bij De Kapschuur) geweest in Gees. Zij heeft diverse mogelijkheden om gecombineerd in te zetten voor de gezondheid van je dier. Dus zowel regulier als bioresonantie/homeopathie enz. Zowel voor fysieke symptomen alsook voor traumaverwerking en gedragsproblemen, een holistische aanpak. Na uiteraard eerst een uitgebreid gesprek en meting gestart met homeopathie en celzout.
Noa en Dana waren natuurlijk ook mee en daarna nog even een korte boswandeling gemaakt bij Gees.

Zondag 5 januari werd Joy 14 jaar (haar laatste verjaardag en laatste vakantie zo zou later blijken).
Een fijne boswandeling gemaakt met z'n vijven en daarna lag er natuurlijk ook nog wat lekkers op ze te wachten.

De volgende dag was het weer tijd om naar huis te gaan ... het was weer een heerlijke week.


3 februari 2014

Voor de tweede keer naar Froukje geweest. De dag hiervoor een anamnese opgestuurd met de medische geschiedenis van Joy. Deze keer sprong haar maag eruit als grootste probleem en weer last van straling. Haar maag was geen verrassing, want het gaat even goed en dan weer niet. Na behandeling kijken hoe het gaat de komende tijd.

Voor een korte wandeling gaat ons dametje op leeftijd toch nog graag mee. Lekker op haar gemak ... beetje snuffelen en rollen.


Maart 2014

Wandeling over Landgoed de Kranenkamp bij Deventer.


13 april 2014


Na ons weekendje op Flakkee ging het de volgende morgen ineens slechter met Joy. Het zat duidelijk niet goed in haar hoofdje (vermoedelijk een tia). Ze liep tegen dingen aan, viel vaak om, liep heel wiebelig, gleed vaak uit enz. De laatste weken sliep ze sowieso al veel en de rondjes buiten werden nog korter. We liepen ook al een tijdje aparte rondjes, omdat met z'n drietjes gewoon niet meer ging.
Naar de dierenarts geweest en nog twee keer Prednison gekregen en medicijnen voor thuis. Ook Froukje heeft haar nog behandeld op afstand. Het ging mede hierdoor even beter.
Onderstaande foto's zijn in die betere dagen en op haar favoriete plekje genomen ... het speelveld voor ons huis. Hier kon ze eindeloos struinen, snuffelen en rollen. Het zijn uiteindelijk haar laatste foto's geworden ...


We bleven nog een beetje hoop houden, maar toen ze weer een terugval kreeg, wisten we dat het afscheid heeeel dichtbij kwam!

Die laatste vrijdagmorgen (25 april) gaf Joy heel duidelijk aan, dat het niet meer goed ging komen en dat het tijd was. Een moment dat we nooit zullen vergeten!
Met lieve hulp en begeleiding van Froukje in die laatste dagen de moeilijkste beslissing in ons leven moeten nemen.
Houden van is ook laten gaan als de tijd daar is en er geen andere keuzes meer zijn, maar wat is/was het zwaar!
Onze vriendin Agnes kwam aan het begin van de middag om afscheid te nemen van Joy en heeft daarna Noa en Dana voor een paar uurtjes meegenomen, zodat wij nog een tijdje alleen met Joy konden zijn en rustig afscheid konden nemen.

Op die prachtige, zonnige voorjaarsmiddag is Joy thuis in haar eigen vertrouwde omgeving op reis gegaan.
Helaas niet op de manier zoals we dat van tevoren bedacht en gehoopt hadden ... door een aantal omstandigheden was het zowel voor Joy als voor ons een afscheid met veel stress. Nog altijd is het moeilijk om hier aan terug te denken!
De volgende middag hebben we haar begraven op de dierenbegraafplaats ... ze heeft daar een prachtige laatste rustplaats gekregen.
Een mooie en rustige plek in het buitengebied, waar we altijd naar toe kunnen en niet ver van ons vandaan.

25 april 2014

Dag lieve lieve Joytje ...

Tot ons grote verdriet hebben we vandaag afscheid moeten nemen van onze lieve smurf.
Ruim 14 jaar mocht je bij ons zijn, hebben we van je genoten en gehouden en heel wat met je meegemaakt. Dankbaar dat je zo lang bij ons mocht zijn en voor alle mooie herinneringen, maar wat doet het pijn je nu te moeten missen.

Nooit meer je gekrabbel aan de achterdeur als je naar binnen wilde en als het te lang duurde naar je zin, dan ging je keihard blaffen totdat de deur openging.
Geen trekspelletjes meer met je onafscheidelijke handveger of later met je balletje (met belletje erin) en ook geen rondjes meer lopen ... net zo lang piepen tot één van ons naar buiten kwam om even met je te spelen.
Niet meer zo alert hoeven zijn, want jij dacht dat je kon vliegen en dat wij je altijd op zouden vangen. Daarom hadden we ook een traphekje gekocht voor boven en bij trimbeurten moesten we altijd in de buurt zijn als je in bad moest of op de trimtafel stond.
Nooit meer je speciale geurtje als je heerlijk opgekruld had liggen slapen bij ons op de slaapkamer.
Zo zijn er nog zoveel dingen die we gaan missen ...

Rust nu maar lieverd ... we zullen je nooit vergeten en altijd van je houden!

May the winds of love blow softly
and whisper for you to hear.
That we still love and miss you
and wish that you were here.
We'll meet again, someday, somewhere ...

Dikke allerlaatste knuffel van ons viertjes ...


Juni 2014

In juni kregen we van Karina Lems onderstaande prachtige collage van onze Joy en wij hebben het daarna op canvas af laten drukken. Zoooo ontzettend blij mee ... super mooi gedaan en zo passend het gedichtje erbij! Ze heeft een mooi plekje in onze woonkamer gekregen.


24 juli 2014

De door ons zelf ontworpen gedenkplaatjes op het steentje van Joy.


Onderstaande foto's zijn van Joy's rustplekje op de dierenbegraafplaats. We hebben haar plekje eigenlijk in drie fases vorm gegeven en er uiteindelijk ruim een jaar over gedaan om het te krijgen zoals het nu is.

Na het afscheid van Joy hebben we gelijk lavendel geplaatst, mooie houders om een kaarsje te kunnen branden, twee vlinderstekers enz., zodat het niet zo kaal zou zijn (foto linksonder).

Daarna eerst rustig bedacht wat we verder zouden willen. Eerst de gedenkplaatjes (zelf) ontworpen en besteld via een bedrijf in Nijverdal. Toen we deze hadden ontvangen, zijn we vrij snel daarna naar de begraafplaats gegaan om met de familie Hulsman te kijken wat de mogelijkheden waren voor een klein steentje. Het was niet makkelijk om iets te kiezen, totdat we in hun werkplaats een prachtig steentje zagen staan, waarvan we gelijk wisten ... dit is het! Het steentje is mooi van formaat en was "toevallig" net van een ander grafje afgekomen. Dat vonden we ook nog een hele mooie gedachte, dat het op deze manier weer een nieuwe bestemming kreeg! Kort daarna stond het al op haar plekje met de prachtige gedenkplaatjes erop en de twee hartjes (foto rechtsonder).

Pas in het voorjaar zijn we verder gegaan met een bijpassende omranding, omdat het met de beplanting heel rommelig was geworden en er vaak veel onkruid te vinden was. Ook bij de omranding heeft de familie Hulsman weer geholpen en met een prachtig eindresultaat (onderste foto). In het midden kunnen we nu plantjes kwijt en het ziet er super mooi en netjes uit!



9 augustus 2014

Deze lieve mooie doosjes gevonden voor het bewaren van de wisseltandjes en kiezen van Joy en Noa. Al heel lang lagen deze in een plastic zakje in onze kelderkast ... op deze manier zijn ze veilig opgeborgen en het staat nog leuk ook!


Maart 2015

In de afgelopen wintermaanden heeft het vrouwtje samen met Agnes een 10 weken durende cursus steenbewerken gevolgd bij Elke in Beeld in Nijverdal.
Gekozen voor het maken van een hart met onze lieve Joy in gedachten.
Het hart is gemaakt uit een ruwe Chinese speksteen.
Het was een heel proces (ook emotioneel), maar super blij met het eindresultaat.
Bedankt Elke voor al je hulp en advies ... een mooie ervaring rijker!

* FOREVER LOVE *



25 april 2015

Vandaag is het een jaar geleden, dat we afscheid moesten nemen van onze lieve Joytje. Een jaar voorbij zonder haar, maar het lijkt nog zoveel korter! Een dag, die we nooit zullen vergeten, zoals ook alle mooie en lieve herinneringen aan haar.

Binnenkort krijgt ze een mooie stenen omranding om haar grafje met een apart plekje voor plantjes (zie bovenstaande foto). Eigenlijk wilden we het natuurlijk houden met alleen plantjes, maar kleine plantjes worden groot en het was veel te rommelig geworden naar onze zin.
Zo blijven we toch voor haar zorgen.

Lieve lieve smurf ... we missen je en vergeten zullen we je nooit!
Waar we ook gaan ... in ons hart en onze gedachten ben je altijd mee en bij ons!


Januari 2016

Na het overlijden van Joy hadden we een klein plukje haar van haar rokje afgeknipt om te bewaren. We hadden geen idee wat we ermee konden doen, totdat we Mariska van Dierenwelzijnscentrum Vitalidad tegen kwamen. We kochten bij haar toen al vers vleesvoeding van Darf voor onze dames ... later zagen we dat ze prachtige sieraden maakte, waar ze ook het haar van je lieve viervoeter in kan verwerken. Haar sieraden en meer zijn te vinden op Facebookpagina/BeautiFur sieraden made by Vitalidad of via haar website www.vitalidad.nl.
Omdat het in ons geval maar een klein beetje haar was, kon ze er helaas geen viltenkraal van maken voor een hanger of beschermengeltje. Haar idee om er een mooi gedenkflesje van te maken, vonden we super.
We zijn er ontzettend blij mee en het heeft bij ons een mooi plekje gekregen!
Een speciale, blijvende herinnering aan onze lieve Joy ...


25 april 2016

Alles waar je veel van houdt
zal warmte blijven geven.
Ook al is het niet gebleven
het blijft altijd een deel van jou ...
een stukje van je leven!

Twee jaar geleden alweer ... Deze foto van onze lieve Joy is één van onze favorieten. Op vakantie in Innertkirchen - Zwitserland (mei 2008).


25 april 2017

Sweet is your memory
Precious your name
Deep in our hearts
You will always remain ...

Weer een jaar verder zonder onze smurf ... Onderstaande foto is genomen tijdens onze vakantie in Beieren - Duitsland (augustus 2009) en ook gekozen voor haar grafje.


15 april 2018

Vandaag nog even bij Joy langs geweest ... weer een nieuw bloemenmandje gebracht. Een paar dagen ervoor waren we al geweest om alles na de winter weer netjes te maken met nieuwe beplanting enz. Het ligt er weer mooi bij!


25 april 2018

Lieve smurf ... vandaag is het alweer 4 jaar geleden, dat we je moesten laten gaan! Zo vaak kom je nog voorbij ... ben je in onze gedachten, dat gaat nooit veranderen! Deze keer hebben we een collage van jou gemaakt, omdat we niet voor één foto konden kiezen.

De letters van jouw naam staan in ons hart geschreven ...


Juni 2018

Op zaterdag 9 juni was er een open dag op de dierenbegraafplaats, waar onze Joy haar plekje heeft. Dit was ter ere van hun 25-jarig bestaan en hiervoor hadden wij ook een uitnodiging gekregen.

's Middags zijn we er langs geweest ... het was prachtig weer en lekker druk met bezoekers. Er was een speciale wandelroute uitgezet, waarbij je aan de hand van panelen met tekst en foto's een goede indruk kreeg van hun werkzaamheden en de historie van de begraafplaats. Aan deze route hadden ze ook nog een prijsvraag gekoppeld met als hoofdprijs een rondvlucht met een zweefvliegtuig geregeld via hun achterburen Aero Club Salland.
Ook kon de begraafplaats, het strooiveld en de ontvangstruimte bekeken worden.
Verder hadden ze tenten geplaatst, waar de gasten heerlijk konden zitten met koffie/thee en wat lekkers.
Super goed georganiseerde dag met voldoende parkeerplaats enz.

Wij zijn zo blij, dat Joy hier haar eigen plekje heeft gekregen!


21 april 2019

Naar Joy geweest om haar plekje na de winterperiode weer netjes te maken. Ze heeft twee nieuwe lampjes gekregen en twee mandjes met nieuwe planten. Helaas heeft één van de vorig jaar geplaatste rotsplantjes in het middenstuk het maar gered, dus daar moeten binnenkort nog drie nieuwe plantjes bij komen.


25 april 2019

Vandaag alweer 5 jaar zonder onze lieve Joy!
Wat voelt het nog zoveel korter ...


Lieve smurf ... je was ons eerste hondje en je kwam bij ons na een aantal moeilijke perioden in ons leven!
Wat heb je ons leven rijker gemaakt en wat een mooie jaren en avonturen hebben we samen met jou beleefd.
Overal ging je mee naar toe en altijd was iedereen gek met jou.
Jammer genoeg ook mindere momenten gehad, omdat je vaak wat had met je gezondheid. Je was wat dat betreft een pechvogel en een echt zorgenhondje.
Bijzonder, dat je nog zo'n hoge leeftijd mocht behalen en zooo dankbaar dat je in ons leven was!!

Je was een speciaal, eigenwijs dametje en we zullen je nooit vergeten!
Voor altijd in ons hart ...

18 oktober 2019

Eindelijk de herinneringsdoosjes van de dames afgewerkt, die we een tijdje terug al bij Ikea hadden gekocht. Voor alle drie hun eigen memorybox gemaakt, waar later hun eigen spulletjes in komen en het staat nog leuk ook bovenop de kapstok in de gang. Gelukkig zijn er nog twee leeg!


8 januari 2020

Vandaag hebben we met pijn in ons hart afscheid genomen van onze lieve stoere Noa.
Ze mocht 15 jaar en bijna 11 maanden worden.
De volgende middag hebben we haar naar haar laatste rustplaats gebracht bij Joytje op de dierenbegraafplaats.
Het hele verhaal van Noa's afscheid is te vinden onder haar eigen levensverhaal.

Jullie zijn nu weer samen ... always in our hearts!

May the winds of love blow softly
and whisper for you both to hear.
That we still love and miss you
and wish that you were here.
We'll meet again, someday, somewhere ...


September 2004 ... samen op vakantie in Norg (Drenthe).


September 2013 ... weekje op Texel tijdens fotoshoot met Sanne.


8 februari 2020

's Middags naar de begraafplaats geweest om te kijken naar het grafsteentje met de twee nieuwe gedenkplaatjes van Noa erop. Het is echt wel vreemd om er nu vier op te zien zitten! Ook de omranding, het grind en de plantjes hebben hun plek weer teruggekregen.
Het ziet er weer mooi en netjes uit ... alsof er niets anders is!


25 april 2020

Ter herinnering aan onze lieve smurf Joy.

Vandaag was het net zo'n prachtige zonnige voorjaarsdag als 6 jaar geleden en ook nu weer bloeien de paardenbloemen en madeliefjes volop op het speelveldje voor ons huis. Toen liepen we daar samen met jou je laatste afscheidsrondje ... nog even snuffelen en genieten!
Vandaag daar samen met Dana gelopen ... hetzelfde paadje met hetzelfde beeld, maar nu zonder jou en Noa. Ons lieve mooie roedeltje is helaas nog kleiner geworden. Soms zijn er momenten die ineens hard binnenkomen ... dit was er zeker eentje!

Inmiddels 6 jaar voorbij zonder jou ... voor altijd in ons hart en zoveel dierbare mooie herinneringen ... om nooit te vergeten!

Ik mis je hier beneden en denk heel vaak aan jou.
Zachtjes fluister ik naar boven dat ik heel veel van je hou ...



22 juni 2020

's Avonds drie nieuwe plantenbakjes met vetplantjes bij Joy en Noa gebracht. We hadden deze gekregen van vriendin Agnes en is een laatste ultieme poging om te kijken of deze het er wel kunnen volhouden. Veel gevulde potjes en bakjes zijn er al gesneuveld in de afgelopen jaren, dus we zijn benieuwd.


19 augustus 2020

Op deze zonnige zomerdag hebben we 's middags toch nog onverwachts met pijn in ons hart afscheid moeten nemen van onze lieve mooie Daantje.
Ze mocht 14 jaar en bijna 5 maanden worden.
Aan het begin van de avond hebben we haar begraven op de begraafplaats op haar nieuwe plekje vlakbij Joy en Noa. Net zeven maanden geleden stonden we hier ook om afscheid te nemen van Noa.
Onze laatste "musketier" is niet meer ... we zullen haar ontzettend missen en ook nooit vergeten!
Het voelt ook zo ontzettend dubbel ... niet alleen afscheid van Dana, maar ook afscheid van onze drie "musketiers" als geheel!
Het hele verhaal van Dana's afscheid is te vinden onder haar eigen levensverhaal.



5 september 2020

Vandaag werden de herinneringsplaatjes voor Dana bezorgd, die we eerder in de week zelf ontworpen en besteld hadden. Ook deze zijn weer prachtig geworden en zullen op een later moment een mooi plekje krijgen bij Dana. Op het plaatje met Dana's tekst hebben we deze keer een bewuste keuze gemaakt voor deze symbolische foto, waar ze met z'n drietjes op staan. Gemaakt op het Texelse strand in 2013 ...
Aan de ene kant een geweldige herinnering, omdat ze alle drie helemaal "vrij en blij" wegrenden richting de zee ... op hun eigen zo kenmerkende manier.
Aan de andere kant het gevoel van op reis gaan ... de horizon tegemoet.
Wat missen we jullie ... onze drie geweldige "musketiers"!


4 oktober 2020

Dierendag 2020 ... het zou "onze" 20ste zijn geweest, maar werd de eerste zonder onze lieve dames!

Normaal gingen we die dag lekker naar het bos, kregen ze altijd iets extra's om te smikkelen enz.
Nog altijd is het stil en leeg ... alles nog steeds anders!
Ze waren zo'n belangrijk en groot deel van ons leven, dat gaat niet zomaar wennen!


Jaarwisseling 2020

Weer voor een paar dagen naar Het Lunshofje in Drenthe geweest.
Bij ons vertrek na de vorige jaarwisseling hadden we gelijk weer gereserveerd voor deze oud en nieuw.
Wetende, dat Noa er dan helaas niet meer bij zou zijn, maar toen nog echt geen vermoeden/gevoel, dat Dana er ook niet meer zou zijn!

Die laatste jaarwisseling met ons viertjes was heel speciaal en zullen we nooit vergeten!
Onze lieve, stoere en dappere grande dame Noa, die ons zo verbaasde in die laatste week ... nog naar Lydia geweest voor een trimbeurt en alles gedaan (hetzij in etappes), waar ze helemaal blij met een heel kort puppykapsel vandaan kwam.
De kleine aangepaste snuffelrondjes in het bos en op de heide, die ze nog heel goed mee liep.
Die laatste zondagmiddag trok ze nog een paar korte sprintjes en keek ze om met een blik van "Kijk eens, wat ik nog kan".
Daarna ging haar kaarsje langzaam uit ... om nog geen drie dagen later aan haar laatste reis te beginnen.
Bijna een jaar zonder haar ... zooo onvoorstelbaar!

En dan onze lieve knuffel "banaantje" Dana, die half augustus zo onverwachts en dusdanig last kreeg van haar andere achterpootje en waar we haar helaas niet meer mee konden helpen. Haar wereldje was die laatste tijd ook heel klein geworden, niet meer normaal kunnen lopen/rennen enz. Ze was ook niet echt happy meer en gaf aan, dat het voor haar genoeg was zo. Ook het zonder andere hondjes samen zijn, vond ze niet zo leuk. Wat logisch was, want ze was haar hele leventje nog nooit alleen geweest.
Ruim 4 maanden zijn we nu zonder haar ... wat een leegte is het elke dag weer!

Voor ons was het (net als afgelopen september) weer heel dubbel om hier te zijn!
Het jaar 2020 was sowieso een moeilijk en verdrietig jaar op veel vlakken, maar het afscheid van onze lieve Noa en Dana was echt wel het dieptepunt!
We hebben de eerste avond een kaarsje voor ze aangestoken daarbij terugdenkend aan ons speciale, mooie en lieve trio!


In de nabije toekomst zal er hopelijk wel weer een lieve kleine viervoeter ons tegemoet rennen en ons leven weer meer compleet maken.
Natuurlijk zijn onze drie "musketiers" niet te vervangen ... ze waren alle drie uniek en ze zullen nooit worden vergeten!
Maar wat zou het heerlijk zijn om weer te mogen zorgen, liefde te geven en veel plezier met zo'n kleine witte wervelwind te hebben!
We gaan zien wat het nieuwe jaar ons gaat brengen ...

Februari 2021

Zondag 7 februari werden we wakker in een mooie witte wereld en die dag hadden we ook Code Rood in Nederland. Heel koud en een sneeuwstorm met als gevolg hoge sneeuwduinen. In de week erna kwamen de temperaturen zowel 's nachts als overdag niet meer boven de 0 Graden. Ook bij onze dames op de begraafplaats was het flink tekeer gegaan. Het grafje van Joy en Noa was nog net te zien ... Dana's grafje was helemaal verdwenen! Foto's zijn van een paar dagen later en gemaakt door de familie Hulsman.


Maart 2021

Na het afscheid van onze lieve Dana (augustus 2020) was het een extra moeilijke tijd ... het gemis, niets meer om voor te zorgen en het was zo ontzettend leeg en stil!
Een aantal maanden verder wisten we al, dat dit niet ging wennen en zijn we voorzichtig weer wat gaan rondkijken op verschillende websites. Heel wat mogelijkheden zijn ons de afgelopen maanden gepasseerd (van puppies, jongere herplaatsers tot oudere hondjes), maar het werd het dan toch uiteindelijk net niet. Ook werd het wel duidelijk, dat een Westie op korte termijn en om meerdere redenen niet zou gaan lukken en besloten we om ook naar andere Terriërs te kijken. Westies zullen altijd onze eerste liefde blijven, maar uiteindelijk zit liefde, geluk en plezier niet in het uiterlijk of een specifiek ras.

Op zaterdag 27 maart 2021 kwam er ineens een advertentie voorbij, dat er op 27 februari 2021 zeven prachtige puppies (kruising Cairn Terriër/Jack Russell) waren geboren en ter beschikking.
Het waren 3 reutjes en 4 teefjes en op dat moment 4 weken oud.

Zondag 28 maart zijn we 's middags naar het plaatsje Zandpol (Drenthe) gereden om kennis te maken met Albert, Marianne en hun hondjes. We hadden er al snel een goed gevoel bij en werden eerst uitbundig begroet door hun 3 lieve enthousiaste Terriërs. Na eerst wat gepraat te hebben en heerlijk met de puppies geknuffeld, viel het nog niet mee om gelijk en met hun leeftijd van 4 weken een keuze te maken uit de 3 nog beschikbare teefjes. Uiteindelijk hebben we gekozen voor het teefje met de 4 witte pootjes. Zo grappig, het lijkt net of ze met haar pootjes in de melk of verf heeft "gedipt". Ook heeft ze een wit vlekje onder haar kin, een witte vlek op haar borst en een klein wit puntje aan haar staart. Dit vonden we wel toepasselijk in ons geval ... toch nog een beetje het wit van een Westie!
Aangezien we al een tijdje op zoek waren, hadden we al twee mooie namen uitgezocht.
We hebben uiteindelijk gekozen voor de naam INDY en het past ook echt bij haar.
Met voor ons als extra betekenis, dat de letters van onze drie "musketiers" erin terugkomen ... de N van Noa, de D van Dana en de Y van Joy.


Het moest op de terugweg en de dagen erna echt wel even "landen", dat er aan onze maandenlange zoektocht eindelijk een einde was gekomen.
Natuurlijk zullen we onze 3 lieve "musketiers" en onze geweldige jaren samen nooit vergeten en in ons hart bewaren!

25 april 2021

Weer een jaar voorbij gevlogen ... alweer 7 jaar zonder onze lieve mooie Joy!

Ter herinnering deze mooie foto van haar gemaakt in 2011 tijdens onze vakantie bij LeValy Paradis in Thilay (Franse Ardennen).
Ze vond het altijd heerlijk om mee te gaan ... als ze er maar bij was.
Toen waren we nog met ons vijfjes en wat hebben we daar genoten met z'n allen.
Zoveel mooie herinneringen aan al die geweldige jaren samen nemen we voor altijd mee in ons hart en zullen we nooit vergeten!

Eén dag voor deze afscheidsdag van Joy hebben we kleine Indy opgehaald en begon voor ons een nieuw avontuur, maar dat betekent zeker niet dat we onze drie "musketiers" zullen vergeten!


2 juni 2021

's Avonds naar de begraafplaats geweest om de rustplekjes van Joy, Noa en Dana weer netjes te maken na de winter en het koude, natte voorjaar. Al hun spulletjes weer op hun plek, onkruid verwijderen, schoonmaken en nieuwe plantjes (Engels gras) geplaatst. Deze blijven mooi groen in de winter en bloeien lang door met hardroze en witte bloemetjes. Het ziet er weer prachtig en netjes uit!
Indy was ook mee en heeft zich mooi bezig gehouden met van alles en nog wat.


21 augustus 2021

Met Indy een kort rondje gedaan langs de vijver bij de begraafplaats, nadat we bij Joy, Noa en Dana langs waren geweest en alles weer netjes hadden gemaakt.
Heel veel kikkers aan de rand, dus ze had het er maar druk mee. Het wordt er steeds mooier met bankjes en picknicktafels en tegenwoordig kun je ook helemaal rondlopen achter de begraafplaats langs. Ook is er sinds kort een rustpunt gerealiseerd, dus hebben we nog heerlijk een ijsje genuttigd en een praatje gemaakt met de familie Hulsman.


20 november 2021

En toen werd het lang verwachte pakket bezorgd ...
Eentje waar we lang op hebben gewacht, maar het was het wachten meer dan waard!
Aan de hand van foto's van onze drie "musketiers" heeft Stoer Staal & Hout een prachtige plantendrager voor aan de muur gemaakt en van Joy, Noa en Dana apart een portret op pin ... zo sprekend en weer een dierbare herinnering aan onze dames!
Ze gaan als de winter voorbij is een mooi plekje krijgen hier. Het was eerst de bedoeling, dat ze op hun grafjes zouden komen te staan, maar we zijn toch bang dat iemand anders ze ook mooi vinden. Dus maken we er voor ons zelf een gedenkplekje van en kunnen we er elke dag naar kijken.
Ook zat er nog een lieve kleine verrassing bij, die we in huis kunnen neerzetten.
Zooo mooi geworden allemaal en in het echt nog mooier dan op de foto's!
Super blij mee ... heel erg bedankt lieve mensen van Stoer Staal & Hout!


25 april 2022

Vandaag alweer 8 jaar zonder onze lieve Joy!
Sommige dingen in je leven herinner je als de dag van gisteren ... dit is er zonder twijfel eentje van!

Lieve smurf ...
Ook al komen er steeds meer jaren bij, dat we je voor het laatst in onze armen hielden, je lieve mooie oogjes zagen, je verwarde snor en je wollige haartjes voelden ... vergeten doen we je nooit!
Het onderstaande prachtige gedicht is voor jou (en natuurlijk ook voor onze lieve Nootje en Daantje).
Hopelijk is dit zo waar jullie weer samen zijn!

Ergens ...

Ergens waar het mooi is, hoop ik dat je bent.
Waar je jouw vleugels uit kunt strekken.
Ergens dat geen tijd, geen verdriet, alleen maar liefde kent.
Daar hoop ik dat je bent.

Ergens waar het mooi is, waar je altijd de lente proeft.
Waar alle bloemen steeds weer bloeien.
Ergens waar je niets meer hoeft.
Daar hoop ik dat je bent.

Ergens waar het mooi is en je de sterren zo mag plukken.
Waar de zon, de maan en de wind naar je lacht.
Ergens waar voor jou alles mag lukken.
Daar hoop ik dat je bent.

Ergens waar het mooi is, waar de vogels altijd fluiten.
Met oneindig uitzicht op de bergen en de zee.
Ergens wandelend en altijd buiten.
Daar hoop ik dat je bent.

Ergens waar het 't mooiste is, zo mooi als jouw heldere ogen.
Waarmee je ons een seintje geeft.
Door een zonnestraaltje of een vlokje sneeuw.
Of de mooiste kleuren in alle regenbogen.
Daar, daar hoop ik dat je bent.


Binnenkort krijgt Joy ook een nieuw fotogedenkplaatje op haar grafje, omdat de foto op het huidige plaatje sinds afgelopen winter helaas is gaan bladderen. Waarschijnlijk omdat hun steentje vorig jaar februari een tijdje in de sneeuw heeft gestaan en het daar niet goed tegen kon. De nieuwe variant is dan net zoals van Noa en Dana een stuk dikker en hopelijk ook sterker.

6 mei 2022

De plantendrager van Stoer Staal & Hout heeft eindelijk zijn plekje gekregen onder onze veranda. De Westies zijn gemaakt aan de hand van onze eigen foto's van Joy, Noa en Dana. Joy loopt vooraan, in het midden springt Dana en achteraan zit Noa. Heel blij mee!


7 mei 2022

's Middags naar de begraafplaats geweest om het nieuwe gedenkplaatje van Joy langs te brengen.
Het is dezelfde mooie foto gebleven alleen is het plaatje nu dikker (hetzelfde als bij Noa en Dana).


Afgelopen week werd het bezorgd en Jefrem Hulsman was zo lief om het voor ons ter plaatse te vervangen.
Ze zijn daar altjd zo behulpzaam en meedenkend ... super fijn!
Gelijk de plantjes water gegeven, bij Dana onder haar steen nog wat grind toegevoegd ter opvulling en ze heeft nog een nieuw klein lampje gekregen.
Het Engelse gras staat er op dit moment echt prachtig bij!
Indy was ook mee, maar is nog steeds wel een beetje "mieperig/blafferig" daar ... ook als ze vlakbij zit met het baasje.
Na nog een praatje met de familie Hulsman en een lekker ijsje nog een klein rondje met Indy langs hun vijver gelopen tot aan de weg. De vele kikkers (en hun gekwaak) vond ze ook reuze interessant.


15 mei 2022

Afgelopen week en vandaag eindelijk ons eigen gedenkplekje afgemaakt met de prachtige Westies van Stoer Staal & Hout.
Net zoals de plantendrager gemaakt aan de hand van onze eigen foto's van Joy, Noa en Dana.
In onze achtertuin hadden we al eerder de cirkel van buxus met waterballen in het midden opgeruimd en er beplanting e.d. geplaatst.
Omdat het idee wat we eerst hadden het niet ging worden en de huidige planten er niet zo fris en fruitig meer bij stonden, besloten om de cirkel bijna helemaal leeg te halen en het opnieuw in te richten met als blikvanger onze drie geweldige "musketiers".
Ook hier hebben we net als op hun grafjes Engels gras geplaatst en een boomstammetje in het midden met een lampje erop.
We zijn er super blij mee en noemen het vanaf nu "Circle of Love"!



14 december 2022

Vandaag een prachtig schilderij gekregen van Rudi (het baasje van oppasvriendje Billy) ... een mooi winterlandschap op een houten plank met onze 3 lieve "musketiers" op de voorgrond.
Heeeel blij mee!


25 april 2023

De tijd gaat zo snel ... al 9 jaar zonder onze lieve smurf!

Op onderstaande foto was Joy ruim 8 jaar en het is één van onze lievelingsfoto's.
Heerlijk met z'n allen op vakantie in Zwitserland ... genieten in de bergen met prachtige wandelingen. Herinneringen om nooit te vergeten!

Ook al ben ik je verloren, ik raak je nooit helemaal kwijt.
In mijn hart kan ik je horen, draag ik je bij me ... voor altijd!

~ Martin Gijzemijter ~


17 augustus 2023

's Middags naar onze drie "musketiers" geweest om op de begraafplaats hun plekjes weer netjes te maken. Onkruid weg, een aantal zielige verdorde plantjes eruit gehaald, alles netjes aangeharkt (ook het grafje tussen hen in) en meer van dit soort dingen.
Dit keer waren het baasje en Indy er niet bij, dus alles op het gemakje gedaan en nog even op het bankje gezeten. Als Indy wel mee is, dan zit ze toch vaak te miepen en/of te blaffen, dus was wel even lekker rustig zo!
Ook nog een praatje gemaakt met toeristen, die langs het bord waren gefietst en even een rondje kwamen doen over de begraafplaats.
Alles ligt er weer mooi bij ... binnenkort wel even navragen bij de familie Hulsman naar een eventuele omranding voor Dana, want het gaat nu na bijna 3 jaar toch echt wel verzakken!


Februari 2024

Deze foto van onze lieve smurf Joy was altijd al prachtig en één van onze favorieten ... echt zoals ze was!
Na bewerking door De Deftige Hond (via een voor-wat-hoort-wat actie op Facebook) is haar foto net een schilderij geworden.
Heel erg blij mee!


25 april 2024

Het is eigenlijk niet voor te stellen, maar vandaag is het 10 jaar geleden, dat we onze lieve smurf Joy uit liefde moesten laten gaan.
Een dag, die nog altijd vers in ons geheugen zit!
We hadden alles zo mooi voorbereid, maar helaas werd haar afscheid niet zoals we het gehoopt en voor ogen hadden!
Ze heeft een mooi rustig plekje gekregen op de dierenbegraafplaats bij ons in de buurt, waar we tot op de dag van vandaag nog voor haar (en Noa en Dana) zorgen!
We zullen haar nooit vergeten en ze blijft voor altijd in ons hart!

Lieve Joytje ...

Ondanks dat je al 10 jaar niet meer bij ons bent ... vergeten doen we je nooit! Jouw specifieke dingetjes komen nog zo vaak voorbij, zoals bijvoorbeeld je wandelingetjes na het eten met een handveger tussen je tandjes en piepen maar en ook je vele eigenwijze acties. Zoveel prachtige herinneringen, die we met elkaar hebben gemaakt in bijna 14,5 jaar tijd.
Je was een bijzonder dametje, wat heb je ons veel geleerd en wat kwam je op het juiste moment in ons leven!
Dankbaar dat wij je baasjes mochten zijn en dat je ondanks je gezondheid nog zo'n hoge leeftijd mocht bereiken!

Dag lieve smurf ... till we meet again!

Onderstaande foto is één van onze favorieten en voor deze speciale herinneringsdag bewerkt door De Deftige Hond, waar we heel blij mee zijn!


15 mei 2024

's Middags de rustplekjes van onze lieve dames weer netjes gemaakt. Het was door allerlei omstandigheden al even geleden, dus het was niet voor niks. Ook de aangrenzende grafjes vrij van onkruid gemaakt, dan ziet het hele rijtje er tenminste weer keurig uit.
Binnenkort krijgt Dana een vergelijkbare omranding als Joy en Noa, want het ging na bijna 4 jaar toch echt wel verzakken. Dus de steentjes mee naar huis genomen om ze schoon te wassen en de nieuwe lichting ligt thuis al gespoeld klaar. Zodra ze van de begraafplaats hebben gebeld, dat het klaar is en geplaatst, dan gaan de nieuwe richting haar plekje en kunnen we het verder afmaken. Ook moeten er nog weer nieuwe plantjes geplant worden, want die er nu stonden was niks meer.


15 juni 2024

Aan het einde van de middag naar de begraafplaats geweest om Dana's plekje af te ronden en nieuwe plantjes te plaatsen op allebei de rustplekjes.
Een week ervoor waren we gebeld, dat de omranding van Dana klaar was en geplaatst. Ook hadden ze al voor passend worteldoek gezorgd, dus konden we gelijk beginnen met het opvullen van de nieuwe steentjes.
Het was nog een heel werkje, maar het is weer prachtig geworden! Niet precies hetzelfde als Joy en Noa, maar dat hoeft ook niet ... wij zijn er heel blij mee!


18 oktober 2024

We konden het niet laten om toch weer mee te doen aan een "Voor wat hoort wat-actie" van De Deftige Hond op Facebook. Deze keer onze meest favoriete en prachtige foto van onze drie lieve musketiers samen ingestuurd.
Het is een super mooi herfstportret geworden, waar onze drie lieve dames in de hoofdrol prachtig op uitkomen. Weer heeeel blij mee!!


5 januari 2025

Onze lieve smurf Joy ...

25 jaar geleden werd je geboren en zou je ruim 14 jaar ons leven delen.
We weten nog zo goed de dag, dat je in ons leven kwam en we vanaf het eerste moment verliefd op je waren. Je was ons eerste hondje en wat heb je ons veel geleerd.
Zoveel mooie onvergetelijke avonturen hebben we met elkaar beleefd, maar naast alle prachtige liefdevolle herinneringen waren er helaas ook vaak zorgen over jou. Altijd hebben we van alles gedaan om je stabiel te krijgen en te houden, wat er zich ook voor deed ... tot het echt niet meer ging!

Vandaag zijn we 25 jaar verder ... vergeten doen we je nooit ... voor altijd in ons hart!

Onderstaande collage (gemaakt voor ons door Karina Lems) is ons nog altijd heel dierbaar, dus nogmaals geplaatst met veel liefde! Het prachtige gedichtje is gemaakt door Vlinderkusje.



10 mei 2025

Het was weer hoog tijd voor een bezoekje aan onze 3 lieve "musketiers". Alles weer netjes gemaakt ... ook de grafjes ernaast en de ene tussenin. Het roze Engels gras doet het gelukkig goed deze keer, dus er hoeven geen nieuwe plantjes aan te pas te komen. Ook de 2 bakjes met vetplantjes zagen er goed uit. Verder hun kwetsbare spulletjes weer op hun plek gezet en de plantjes water gegeven, want ze waren behoorlijk droog.
Helaas gaat ook het andere gedenkplaatje van Joy (met haar naam en gedichtje erop) in de bovenhoek een beetje bladderen, dus daar moeten we de komende tijd toch ook weer een nieuwe voor maken en bestellen.

 

Copyright © 2002 - 2025 Onzewestie.nl | website realisatie: Design-Pure & Simple

Clicky